Soluk Denizli İnsanlar

'Sadece kötülerin nefret dolu sözleri ve hareketleri için değil, iyilerin dehşet verici sessizliğinden ötürü de bu nesil pişmanlık duymalı.' 

Martin Luther King

Güler Zere' ye

son leyleğin yorgun gagasından düştü
pencere önüne fuzuli bir Türkiye.
dağa döndü yüzünü güneş.
ay düştü omuzlarına, Ağrıdan.
insanlık, “pas” deyip çekiliyor bu gece
tüm insanların içine kurulmuş kumar masalarından.


Türkiye, kapımda terkedilmiş sersefil bir ülke.
öğren:
sıcak bir battaniye paylaşmak istemiyorum artık sosyalizm seninle.
türkiye, adın silik,
fotoğrafımız çıkıyor suç ve suçluya yataklık etmiş koynundan.

annem, "oğlum etme" diyor.
"kıyarlar sana."
"ben birşey yapmadım anne" diyorum
"insan olmak dışında."


devlet yarı açık bir zından anne,
"hayata dönüş operasyonu" adı altında yıkılmalı!
söküp alacağız onurun adını kan dolu bu avludan.
çünkü ismini öğrendi tüm kuşlar bugün.
şuh meleklerle cennetin bakışları arasına sıkışmış
küçük bir hücrede aort damarı kesilen kadının
kan dolu ağzından .:

Güler!


kırılır toprak altında kemik.
ayakta duramayacak kadar unutulmuştur
tene sürgün o müzik.
birgün kızlarımız, senin adınla büyürler.

Türkiye,
al faili meçhullerinle mutlu bir ömür sür.
bir yastıkta karı - koca!
al paşalarınla paşa paşa yaşa.
acıma biz teröristlerine.
çünkü sırası gelince biz acımayacağız sana, ona, diğerlerine!
üzerinde beyaz bir gelinlik gibi duran karın,
soğuğun içinde uslu bir ülke ol.
ve alış.
sürekli cinayet katıyorlar sütüne.

güzelim.
türkiye...
şimdi dilimin neresini ısırsam ki
Güler gülse.
çıkamadığı özgürlük avlusunda
Ahmet Kaya şarkılarını bağıra bağıra söylerken
avcu kan dolu öküsürmese;

"sana yalan söyleyemem, darılırsın yavrucağım
abin birgün dağdan döner, sarılırsın yavrucağım."


savun!
şiirimi kuşandım ben Türkiye

bu Güler Zere için:

kin!

Bu Uğur Kaymaz için:

intikam!

bu da ötekilerimiz için:

nefret!




yeter!!!
demektir bu.
masummuş gibi bakma artık Güler' in gözlerine!

o, her öksürdüğünde
o ışığa her bakışında
onur, bir güvercin olup konar ellerine.
o, suratına kayıp bir ülke manzarası çizdiğinde,
ceset görmekten bıkmış bir komutanın
apoletlerini omzundan söküp atması gibi,
söküp atıyorum seni göğsümden Türkiye. 

(bu şiir yazıldığında Güler Zere hayattaydı)