Sevilesi Çocuk Öpülesi Eller

Uğur Kaymaz ve Fatma Koyupınar'ın anısına.

aklın teması ince.
derisi olmaz.

ve karanlık, ocağı tüten bir dam değildir.
penceresiz bir sığınaktır darp edilmiş coğrafyada.
savaştır!
tatbikattır!
en azından öyle hatırlanması gereken bir andır,
içi boşaltılmış çocuktan dağların, heybetli sırtlarında.

Kawa'nın namlusu Mart
kutlandığı gibi okunmaz.
eskeriye fırlatılmış bir ömür parçasıdır bu delal.
hedefte cisim,
amaçta hücre...
günahtır azrail;
namuslu dava oruç vakti vurulmaz.

kancıklığın ortasında bir karanfil gibi açar bayram
baba!
baba!
askere gönderme oğullarını:
güvercin namlunun ucuna konmaz!

bayramdır bu.
okunduğu gibi yazılmaz.
sanmayın sindik.
sanmayın o 13 kurşunun hesabı sorulmaz!

affet bizi Uğur, biz seni hiç koruyamadık.
çünkü biz, ölülerimizin törenlerine gitmeyi hep yeterli sandık.
mermi!
insanlığa saplı yaşamaz!
bayramdır.
alnımızda kırmızı kurdeleler halaya durur.
öp şimdi Fatma ablanın ellerinden Uğur.

karşılık bekleme:
toprak altında hiçbir çocuk berhudar olmaz!