Korkarım dünya
güzel bazı adamlar kötü
Herkesin kedisi
kendine
Ocağında yemekler
pişirmeyi seviyorsundur, belki
Şemsiyeler yüzüne
çarpmadan anımsayamadığın güzü
Kimsenin kol saatine sığmayan akşamlarda
Bomboş odaları
gezerken nazar
kazaklarım
çekilir, tırnaklarım uzar
anmak,
balkonlarda
çiçek, dallarında bir çığ üzümü
kim beni sorsa
yokumdur
ne benim
ayaklarımdır çiçeklerini ezen
Ne de o kedilerin
ayakları inan
Kırılan bütün
dallar, kırılan bütün
Bütün ev eşyaları
Belki bir
haziranım bahçende
Belki bir baş
dönmesinden gücünü alan o amansız dürtü
Sular yürüdükçe
tahta pencerelerin eşiğine akşamları
Bu şehrin bir adı
olmalı diyorum
Cebinde çiçeklerle
kapıları çalan bazı yorgun babaları
Seni şekerler
kandırır bazı geceler, beni ise seni anmanın aroması
Bir çift dudağı ziyarete gitmek, söyle hangi hacıyı öldürür?
Toplayıp
getirdiğim bütün kilit sesleri
Omuzlar, yaralar
ve diğerleri
Belki de her
şeyden önemlisi;
anlamı düşmenin.
Yürürüm
tabanlarım ölü
balıklarıyla sanki bir hüzün denizi
Korkarım dünya
güzel beni sana getirmeyen bazı arabalar kötü
Hep sevmekle
ilgili söyleyeyim diyorum
dilimi ağzımın
kilidinde çevirip
Açılıyor
gönlümdeki yara
Çünkü açlık,
çocuk parklarından görünüyor,
banyolardan da.
Bu mahcubiyet
söyle hangimizi daha çabuk öldürür?
Benim güvercin gölgem,
serçe küçüğüm
Sen güzelsin
dünya kötü
30.05.2016
