25 Mayıs 2012 Cuma

" Serbest Vezin Sembolik Şizofreni "


Hâlâ anlayamıyorum; üzerime boşalttığın şarjörden ağzı kulaklarında çıkan tavşanların 
beni teğet geçip, dikkate almamasını.
Öyle güzel hazırlamıştım ki kendimi oysa,
öyle güzel ölecektim ki;
sırf ıska geçme diye bu ömrü, 
elleri kınalı bir geçmiş sürdüm boynuma!




Susuz bir ırkın hücre çeperini yırtıp da geldim,
içinde bol sulandırılmış rakı ağaçlarını saklayan bahçeye.
Beni gözünde yaş,
yüzünde anlayışla karşıla.
Beni bağışla!
Beni bağışla çünkü çok sek içtik,
yüksek viteslerimizle ilerlerken yatakta;
bir önceki arabadan aldığı rüşveti daha cebine atmamış,
görev başında bir polis memuru ezdik!
otoban çizgileriyle beraber
bir genç kızın seksek çizgilerini ezdik!


Bir gün Fizik hocamı hatırlamak isteyip
kendimi negatif elektrikle çarpmaya kalkarsam
ve eğer toplamlarımdan geriye bir şey kalırsa
toplardamarlarımda hâlâ can varsa
ve hâlâ yakışıklıysam, kalanımı;
erkeksizlikten kudurmuş kadınların meme uçlarına yerleşip dernek kuran
ve tanrıların sivri olması gerektiğine inanan kabilelere bağışla.


Ama beni bağışla!
En azından arka camımda yazan yazı için;
"dikkat arabada çocuklar var!"
Bağışla!
Bu gece çok içtik!


Midem dedin.
Ben kanlı bir imparatorluğu kusup ayaklarına serdim.
Sadrazamlar gördün
Antlaşma, barut kokusu ve cepheler..
Gavur icadı diye linç edilmiş bir fikir gördün.
Ve özgürlüğe tutkun orospu cariyeler;
onlar vermeye hevesli hallerini
bacak aralarına alıp yollara döküldü.
Yollara biraz et
Yollara biraz kudret.
Yollara bol sulu biralar döküldü!

Ben bir mendil gibi oturup teri bekledim
sırtımı geceye dönüp deli gibi sustum.
Çünkü o otostopçu kadın, kendini astığı ağaçla beraber öldü!
ve O'nu geride bırakmış olmanın utancıyla
sana en gezgin yanımı kustum: Affet!


Bu gece çok içtik;
dört çeker yanımızla, şoför mahallinde bir tanrının oturduğu
mor bir Mercedes geçtik.
Mor perdeli yanan boş bir ev geçtik
bir gençlikten geçtik ışık hızıyla,
kendimizden geçtik!


Ben senin hayallerinden yeryüzüne açılan lisan-ı bozuk bir kapıydım.
Açıldım hâl bilmez, dümeni üflemeli uzaya doğru.

- Dıkşın!
- Dıkşın!

Ah olmadı, buda ıska.



Beni bağışla!
Bu gece çok öldük,
bari çocuklar kurtulsa. 

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder